Το χώμα σου ιερό από τα χρόνια τα παλιά,
ποτάμι το αίμα των ηρώων σου Πατρίδα,
για σένα γράφω και ετούτη τη φορά,
γιατί σ΄εσένα του ήλιου το φως το πρωτοείδα.
Απ΄τα ρυάκια σου ήπια το γάργαρο νερό
της αθανασίας, την αγάπη και τη μοίρα,
μοιράστηκα τη θλίψη σου μέσα στον καιρό
και των ανόητων εχθρών, τα λόγια τους τα στείρα.
Διαμάντια έχεις τώρα ριγμένα στο γιαλό,
νησάκια που προβάλλουν μέσα απ΄ το κύμα,
στα ήρεμα νερά σου, τα γαλάζια λαχταρώ,
να κάνω της ζωής μου το στερνό το βήμα.
Ελλάδα μου! η Ιστορία σου στα ουράνια κατοικεί
και στις ψυχές μας σε μια πανάκριβη μια κόχη,
ο Χριστός από ψηλά, με αγιασμό σε ευλογεί,
με του Αι Δημήτρη το απαλό το πρωτοβρόχι.,,Β.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου