σε ώρες ατέλειωτες

Πάλι στο χρόνο ο νους μου τριγυρνά

μια χίμαιρα η ζωή μου ζωντανεύει

και μέσα στην πρώτη νύχτα σιγανά

για μια χαρά με άδεια χέρια ζητιανεύει.

Φύσα αγέρι σαν μουσική απαλά

σ΄αυτές τις νύχτες μια καρδιά παραμονεύει

να τιθασεύσει ένα χέρι σαν οχιά

κι ένα ταγκό σε κρύα πίστα να χορεύει.

Ξημέρωσαν πάλι καινούργιες ώρες

και μέχρι να φύγουν έχουνε καιρό,

σε άλλα μέρη θα κατευθυνθούν οι μπόρες

μέχρι να φτάσουν στο αντίο τού σ΄αγαπώ.

Με γυάλινα μάτια τα πουλιά όλα κοιτάζουν

αν κάποτε φύγουν τα γκρίζα τα στοιχειά

τ΄ουρανού κι αν κάποτε αφήσουν λίγο δρόμο,

να φτιάξουν μια φωλιά σε άλλη γη,

φτιαγμένη από σάλιο κι από χώμα...Β.Α.