Η σκέψη μου πάντα
κοντά σου κατοικεί
και στα όμορφα τα χέρια σου
για πάντα είναι δεμένη
παίρνει κάθε τόσο
την άγια σου μορφή
και για σεργιάνι
βγαίνει στολισμένη.
Είναι οι ώρες οι ακριβές
οι τρυφερές,
που την αγάπη και τη σκέψη,
διαφεντεύουν
είναι οι νύμφες στα λευκά
οι τρυφερές
και στης ήρεμης λίμνης
τον καθρέφτη σε γυρεύουν.
Κάποιες φορές σκύβω
να πιάσω της μορφής το είδωλό σου
μα τα λιμνοπούλια
με τις φτερούγες
το χαλούν
κι όταν τα χείλη μου
πλησιάζουν τα δυο σου χείλη
νοιώθω στ΄αλήθεια
πως είναι αυτά, που με φιλούν..B.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου