το μονοπάτι

 

Είναι μικρό, είναι πικρό

της μοίρας το καλάθι

η πατωσιά του είναι σκληρή

πλεγμένη με αγκάθι.

Ολονυχτίς περπάτημα

μ΄ένα πουγγί όλο μέλι

μου δίνει το σκήπτρο βασιλιά

κι η πιο τρανή κυψέλη.

Το μονοπάτι άγριο

στο τέλος η μοναξιά

ξανθό κερί, τάμα μικρό,

φλόγα αναζητά.

Δρομάκι η ζωή, αγριωπό

ατέλειωτη αυτή η στράτα

μ΄ακολουθεί ακόμα,

μια εκκλησιά κι ένας σταυρός

μου δίνουνε κρασί ζεστό

κι αντίδωρο στο στόμα... B.A.