προσμονή

 

Τίποτε άλλο δεν ποθώ, να έρθει να με πάρει,

μόνο να δω λευκό πανί στο κύμα το γλαυκό,

ένα καράβι του Νοτιά ,για μένα να σαλπάρει

και στ΄άλμπουρα η ρότα του να γράφει σ΄αγαπώ.

Να είναι η ρότα σου αυτή μιας προσμονής λιμάνι,

με καπετάνιο εσένανε και ναύτη τη  ζωή,

στην προκυμαία εγώ όρθιος, του λιμανιού αλάνι,

θα βλέπω προς τον ορίζοντα καράβι μη και φανεί.

Η πεθυμιά πια θέριεψε ποθεί να ταξιδέψει 

κι όλα τα πλοία έδεσαν κι αφήσανε γραμμή,

ο 'Αι Νικόλας θα ευλογεί το κύμα μη θεριέψει

ακούγοντας την προσευχή, που έκανες εσύ.

Πάλι αυτή η προσμονή γλυκιά και όλο χάρη,

θα αγκαλιάσει αμμουδιές, κονάκια όπου βρει,

από ήρεμα νερά αγάπη μου γοργόνα θα σε πάρει,

με τρεχαντήρι τρικάταρτο, που  κυβερνάς εσύ.

Όμως μη κλάψεις αγάπη μου αν δεν μπορείς να φύγεις

κι αν η προσμονή συνεχιστεί, να μένει στην ψυχή,

πάλι θα έρθουνε καιροί, που μέσα σου θ΄ανοίγεις

δρόμους, για μένα διάπλατους πάλι απ΄την αρχή....Β.Α.