<<...Θα φύγω μια μέρα, μια μέρα τ΄Απρίλη
μαζί με χαρτιά και με τόνους βιβλία
θάναι ένα θαμπό και μονόχρωμο δείλι
θάναι μια μέρα που θα γράψ΄ιστορία.
'Οσο ζούσα τα γραπτά μου πετούσαν
και τυλίγαν σκουπίδια και πότε-πότε ψωμί
στίχους μου διαβάζαν, σκωπτικά και γελούσαν,
γιατί λέει δεν είχα καρδιά ποιητή.
Κυρούλες με τάξη θα κλάψουν για μένα
και τα χαρτιά μου θα ρίξουν σ΄ένα κάδο βαθύ
μαζί μ΄αποφάγια επιμελώς τυλιγμένα
μήπως και κάποιος ζητιάνος τα βρει.
O φτωχός ο ζητιάνος που θάχει μέρες να φάει
με βήμα βαρύ ως τον κάδο θα φτάσει,
τα σκουπίδια σκαλίζοντας φαγητό θα ζητάει,
ίσως κάποιο μου ποίημα ερωτικό θα διαβάσει....>>Β.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου