ούτε ένα λεπτό χωρίς εσένα

Ο χρόνος τύραννος κοντά μου παραστέκει

και τη γλυκιά φωνούλα σου ν΄ ακούσω δεν μπορώ

βουβό ένα παλιό ρολόι σ΄ένα τραπέζι στέκει

και προσπαθεί με χτύπους να φωνάξει σ΄ αγαπώ.

Και περιμένω! περιμένω! με αγωνία, να φανείς,

μήπως κι ακούσω εκείνο το χτύπο το γνωστό,

στη μοναξιά μου όμως δεν παραστέκεται κανείς

μόνο δολοφόνοι χρόνου στο ελάχιστο λεπτό.

Αυτό το λεπτό, που δεν θα μπορώ ίσως να ζήσω,

γιατί χάνω τη ανάσα μου και φεύγω μακριά,

είναι η ώρα ,που τη σκέψη από σένα δεν θ΄ αφήσω

και κάνω κουράγιο καθώς περνάνε τα λεπτά.

Είναι η ώρα που ο θάνατος με την ανάσα μου φλερτάρει

καθώς ούτε λεπτό ν' αντέξω μακριά σου δεν μπορώ,

είναι η ώρα, που θέλω κάποιος αέρας να με πάρει,

να γεμίσει την ανάσα μου με το δικό σου σ΄αγαπώ..

Ούτε λεπτό χωρίς εσένα το μυαλό έχει ζάλη

γιατί αιώνας φαντάζει αυτό το αιώνιο λεπτό

κι ο χρόνος τους δείκτες τους ψυχρούς γυρίζει πάλι

και προσπαθώ στο αιώνιο αυτό λεπτό, να ξαναζώ...Β.Α.