και ξαφνικά

Και ξαφνικά Παράδεισο με άλικα ζουμπούλια

ο ερχομός σου άνοιξε με μια γλυκιά αγκαλιά,

ταξίδεψαν κι ενώθηκαν ο Αυγερινός κι η Πούλια

και ξαφνικά ταράχτηκε του απείρου η σιγαλιά.

Μεθώ απ΄ το τραγούδι σου, γλυκό φιλί στο στόμα,

τα κρίνα τα χέρια σου άφησαν μπουκέτο καταγής

και ξαφνικά στολίστηκε με ανθόκηπους το χώμα

σαν άκουσε το κάλεσμα μιας στοργικής φωνής.

Όλα αμέσως τ΄ άλλαξε του ερχομού η ελπίδα

δώρισε στο ξωκκλήσι μου λιβάνι και λειτουργιά,

ήρθε η Χλόη σαν αστραπή, σαν του καιρού αχτίδα

κι η βρύση μου τις σταγόνες της απόκτησε ξανά.

Και ξαφνικά αγάπη μου εσύ ήρθες κοντά μου

και της αυλής μου το δεντρί μ΄ άκουγε για να μάθει

πως μπήκε η αγάπη σου βαθιά στα σωθικά μου,

γλυκού νερού σταλαγματιά σ΄ ωκεανού τα βάθη...Β.Α.