Απόψε γέμισε η γη με μουσική περίσσια
καθώς αηδόνι κιότεψε από ουρανού φωλιά
και ήρθε και τραγούδησε πλάι σε λευκοκκλήσια
αναζητώντας μια ζεστή αγάπης αγκαλιά.
Μη τάχα και δεν γνώριζε πόσο ωραία ψάλλει
και η μορφή του έμοιαζε διαβάτη ταπεινού,
ζήλευε τα άλλα πουλιά με τα περίσσια κάλλη,
που φάνταζαν πολύχρωμα στο φως του πρωινού;
Αηδόνι που στέκεις σιωπηλό μπροστά στα δυο μου μάτια,
ποια μάγισσα σε μάγεψε να βλέπεις με σιωπή,
όταν εμπρός στη φωνούλα σου ανοίγονται παλάτια
και σαν κελαηδήσεις μια φορά ανθίζει η ζωή;
Μη το κοιτάς το ρούχο σου φτωχό και ξεφτισμένο,
ακόμα και η ανάσα σου μια μαγική φωνή
δεν σου ταιριάζει αγάπη μου να είσαι λυπημένο
εσύ που ψάλλεις τον έρωτα μ΄αγγελική φωνή..Β.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου