Αν ζούσα εκεί στο ασπρονήσι
στων παιδικών μου χρόνων την ωραία λησμονιά
θάτρεχα να μαζέψω άγρια φύκη
και στην άμμο πάνω,
να ζωγραφίσω μια καρδιά.
Το κύμα να έρχεται έξω έξω και να σβήνει,
της ζωγραφιάς μου την αδέξια κοντυλιά
κι ύστερα πάλι το αδύναμο μου χέρι,
με πείσμα την καρδιά να ξαναζωγραφίζει,
κρατώντας για κοντύλι καλαμιά.
Αν ζούσα απ΄την αρχή θα είχα για παλέτα,
τα φύκια ,για να φτιάχνω τα μαλλιά,
κάποιας γοργόνας, που θα φύγει
για άγρια βάθη και της ζωής
να στοιχειώσει κάποια όνειρα παλιά.
Αχ! αν ζούσα αυτό που λαχταρούσα,
θάμενα ξέμπαρκη στην άμμο την ξανθή
θα καθόμουν με τις ώρες για να κλάψω
φεγγάρι, θάλασσα, εμένα και τη γη.....B.A.
To θέμα του ποιήματός μου ανήκει στην καλή μου φίλη Φλώρα Καγιάση Καρδακάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου