Σπίτια φτωχά μ΄αγράμπελη,
μοσχοβολιά της νύχτας,
που διώχνουν τ΄άγρια στοιχειά
κυρούλες με πάνες αστραφτερές
κρατούν μωρά στα χέρια
υφαίνουν τη νέα την ζωή
με ρόκα την αγάπη,
δεν έχει εδώ παράπονα,
μήτε βρισιές της μοίρας
μονάχα οι καλόκαρδοι
κατώφλι έχουν σημάδι,
το βράδυ το πεζούλι τους
θρόνος να βασιλέψει
ο έρωτας κυρίαρχος,
την θλίψη να κουρσέψει.
Βασίλης Ανδρονίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου