Δευτέρα 26 Ιουλίου 2021

ένα ταξίδι


 Ξεκινάω ταξίδι να φτάσω κοντά σου,

 ανάσες επιτέλους η ζωή  ας μου δώσει,

να σβήσω αναμνήσεις

κι αγάπες παλιές, που μ΄εχουν προδώσει.

Μακρύς ο δρόμος μέχρι να φτάσω,

κάμποι, βουνά και γεφύρια ,στην άκρη ας κάνουν,

ν΄ανοίξουνε δρόμο, 

το χρόνο, που φεύγει ίσως προφτάσω.


Ανοίξτε! φαράγγια και ύπουλα δάση ανοίξτε!

να περάσω σαν άνεμος να βρω την καλή μου,

αφήστε ανοιχτά κάποια κρυφά μονοπάτια,

όπου σ΄αυτά τα δικά μου σημάδια θ΄αφήσω.

Κι εσύ Χρόνε μήνυμα στείλε στις κόρες σου Ώρες,

να κάνουν τις στιγμές μου αιώνες, που μαζί της θα ζήσω...Β.Α.

Κυριακή 25 Ιουλίου 2021

κάθε χαρά

 


Στις πέτρες στα κατσάβραχα η χαρά καλοντυμένη

βρίσκεται σα νύμφη όμορφη, ωραία, ζηλευτή,

στον ουρανό πάντα κρυφά η ματιά της ανεβαίνει

μη και  την κλέψουνε κακοί κλέφτες περαστικοί.


Και είναι όμορφη, στητή πανέμορφη όλο χάρη,

στο προσκεφάλι της ψυχής με νάζι ακουμπά,

περήφανη ! μια άνοιξη προσμένει να την πάρει

να ταξιδέψουνε μαζί  με άυλα φτερά.


Εγώ την κάθε λύπη μου θέλω να τη σκοτώσω

μόνο χαρά να έρχεται κι ας είναι περαστική,

με την ψυχή και την καρδιά σελάχι θ΄αρματώσω

κι ας με χτυπήσει η άκαρδη με λιάπικο σπαθί...Β.Α.

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2021

εύοσμον άνθος





Είσαι το άνθος του άπειρου της μοίρας ένα σημάδι,
που σε κυκλώνες έμαθες ποτέ να μη μαδάς,
της τρυφερότητας στιγμή και μητρικό ένα χάδι,
και μύρους σ΄ έμαθε ο καιρός μ΄ αγάπη να σκορπάς.

Μην είσαι του Επιτάφιου το στόλισμα το ωραίο;
μήπως ευωδιά Ανάστασης και ίσως Πρωτομαγιάς;
Μη η χαρά, που χάνεται σε κάποιο συμβάν μοιραίο;
Μήπως κόσμημα νυφικό σε χέρια κοπελιάς;

Εύοσμον άνθος είσαι εσύ ό,τι και αν στολίζεις,
σε όποια χαρά ή πίκρα εσύ είσαι παρούσα εκεί,
και μ΄ένα μίσχο τρυφερό αρώματα σκορπίζεις,
σαν νύμφη λευκοστόλιστη, περήφανη, σεμνή.

Αυτό το εύμορφο άνθος σου, να ευωδιάζει πάντα,
ποτέ , ποτέ μη μαραθεί σε άγριους καιρούς,
κάποια για σένα, απόκοσμη να παιανίζει μπάντα,
τον ύμνο, που θα συναντά λουλούδια στους αγρούς.

Αυτό λοιπόν το ευωδιαστό και σπάνιο άρωμά σου,
να μην το ζηλέψει η ζωή και κλέψει τον ανθό,
πάντα να φέρνει νοσταλγική σκέψη το κοίταγμά σου,
καθώς πετάει η γύρη σου και γράφει "σ΄ αγαπώ"....Β.Α.