το γλυκό αηδόνι [ le rossignol doux ]

Απόψε γέμισε η γη με μουσική περίσσια

καθώς αηδόνι κιότεψε από ουρανού φωλιά

και ήρθε και τραγούδησε πλάι σε λευκοκκλήσια

αναζητώντας μια ζεστή αγάπης αγκαλιά.

Μη τάχα και δεν γνώριζε πόσο ωραία ψάλλει

και η μορφή του έμοιαζε διαβάτη ταπεινού,

ζήλευε τα άλλα πουλιά με τα περίσσια κάλλη,

που φάνταζαν πολύχρωμα  στο φως του πρωινού;

Αηδόνι που στέκεις σιωπηλό μπροστά στα δυο μου μάτια,

ποια μάγισσα σε μάγεψε να βλέπεις με σιωπή,

όταν εμπρός στη φωνούλα σου ανοίγονται παλάτια

και σαν κελαηδήσεις μια φορά ανθίζει η ζωή;

Μη το κοιτάς το ρούχο σου φτωχό και ξεφτισμένο,

ακόμα και η ανάσα σου μια μαγική φωνή

δεν σου ταιριάζει αγάπη μου να είσαι λυπημένο

εσύ που ψάλλεις τον έρωτα μ΄αγγελική φωνή..Β.Α.

της νύχτας ο ήλιος

Μια θάλασσα μπροστά μου αγρικούσε

έναν απαλό κυματισμό, που ερχότανε αργά,

σκοτάδι πάνω σε άγρια βράχια εμηνούσε

πως θα ερχόσουν  εδώ κοντά μου στα κρυφά.

Τα κύματα ανάγλυφα και μαύρα ταξιδεύαν,

κατά Νοτιά κατά Βοριά σαν νάτανε πρωί

κι ένας ήλιος πρωτόγνωρος απ΄τα φύκια ξεπηδούσε.

και άστραφτε η θάλασσα κι ο ουρανός μαζί.

Και φέγγιζαν τα ύφαλα με της καρδιάς τα βρύα,

σαν να ΄θελαν να τραγουδούν το ύστατο σ΄αγαπώ,

 αναπολούσαν τη μοναξιά στα βράδια τους τα κρύα,

μέχρι που η καρδιά σου μου έδωσε τον ήλιο να κρατώ.

Πώς άλλαξε η πεζή  νυχτιά σε ώρα συνηθισμένη!

μόνο του το φεγγάρι φέγγοντας έτρεχε,  να σε βρει

σε μια κουπαστή ψαρόβαρκας σε βρήκε ακουμπισμένη,

με το αγέρι, να μη μπορεί ούτε μια λέξη να σου πει...Β.Α.

και ξαφνικά

Και ξαφνικά Παράδεισο με άλικα ζουμπούλια

ο ερχομός σου άνοιξε με μια γλυκιά αγκαλιά,

ταξίδεψαν κι ενώθηκαν ο Αυγερινός κι η Πούλια

και ξαφνικά ταράχτηκε του απείρου η σιγαλιά.

Μεθώ απ΄ το τραγούδι σου, γλυκό φιλί στο στόμα,

τα κρίνα τα χέρια σου άφησαν μπουκέτο καταγής

και ξαφνικά στολίστηκε με ανθόκηπους το χώμα

σαν άκουσε το κάλεσμα μιας στοργικής φωνής.

Όλα αμέσως τ΄ άλλαξε του ερχομού η ελπίδα

δώρισε στο ξωκκλήσι μου λιβάνι και λειτουργιά,

ήρθε η Χλόη σαν αστραπή, σαν του καιρού αχτίδα

κι η βρύση μου τις σταγόνες της απόκτησε ξανά.

Και ξαφνικά αγάπη μου εσύ ήρθες κοντά μου

και της αυλής μου το δεντρί μ΄ άκουγε για να μάθει

πως μπήκε η αγάπη σου βαθιά στα σωθικά μου,

γλυκού νερού σταλαγματιά σ΄ ωκεανού τα βάθη...Β.Α.