πρωτοχρονιά

Κάλαντα κι ελπίδες ξανασμίγουν,

και στέλνουν αγάπης μηνύματα σωρό

νέα χρονιά τ΄αστέρια θ΄ανατείλουν

οι γαλαξίες αντάμα θα στήσουνε χορό.

Νέα σελίδα της ζωής αρχίζει πάλι,

μ΄ένα τραγούδι αγάπης και κεφιού

όλες οι λύπες ας καούν μέσ΄σε μαγκάλι

και να γίνουνε γλυκό του κουταλιού.

Κι αν η ευτυχία μας δεν έρθει πάλι

και μας ξεχάσει και τούτη τη χρονιά

της αγάπης τα φιλιά και μια αγκάλη

θα μας χαρίσουν χρυσή Πρωτοχρονιά.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ

ΠΟΙΗΤΗΣ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ

καλοκαιρινό φθινόπωρο

Μια μυρωδιά γλυκιά από  γιασεμί, 

πλημμυρίζει   συνέχεια την  καρδιά μου,

ήρθε πια ένα φθινόπωρο  βαρύ, 

μα καλοκαίρι πάντα βλέπει  η ματιά μου. 

Είναι  που στέλνεις εσύ τις αχτίνες τις ζεστές, 

που συγκεντρώνονται με τις κρύες τις ψιχάλες, 

και πάντα οι ευχές σου 

με ζεσταίνουν σιωπηλές, 

 σαν στοργικός και μητρικές αγκάλες....Β. Α. 

είμαι

Είμαι ένα απόκοσμο μοναχικό πουλί, 

που ψάχνει με απόγνωση κάποιο δροσάτο δείλι

γέρασε το κουφάρι μου, 

το γέλασε η ζωή, 

και χάθηκε της νιότης μου το κόκκινο  το χείλι. 

Λαίμαργα τρώει τα σωθικά ένα πικρό σαράκι, 

τώρα βαδίζω μοναχός μέσα σε γκρίζο χρόνο, 

μόνο  που γίνεται  γλυκιά και όλο πιο δυνατή, 

η ελπίδα και η αγάπη μου, όσο  εγώ παλιώνω... Β. Α.