Σάββατο 10 Ιουλίου 2021

το σπίτι που γεννήθηκα

Άγρια δέντρα φύτρωσαν
στη ρίζα αυτού του βράχου,
ανάσες ζωής με λύτρωσαν

και βρήκα την αγάπη,
από τους τοίχους τους παλιούς
που τόσο μοσχομυρίζουν.

Μου δώσαν άνθος βολικό
ανάστασης κλινάρι
οσμή βασιλικού.

Μια γωνιά ζεστή
που φτιάχτηκε για μένα
και μ΄αγαπά πολύ.

Ο βράχος γρανίτης το σπίτι μου
για μένα το βαστάει
ξέρω πως μ αγαπάει,

και μ΄ένα νεύμα με καλεί
εκεί να πάω να ζήσω
μέχρι να ξεψυχήσω.

Κρατάει γερά το χρόνο του
το σπίτι μου με προσμένει,
για μένα ανασαίνει
το σάπιο το δεντρί.

Κι η λαμαρίνα η καφετιά
την μπόρα εμποδίζει,
στον ήλιο ιριδίζει
να μη χαθεί η ματιά...Β.Α.

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2021

η καμπάνα του πλάτανου

Καμπάνα που εχορτάριασες
σε πλάτανου κλωνάρι,
μονάχη παραστέκεσαι
το κάτασπρο ξωκκλήσι.
Ποια δύναμη σε πότισε
να στέκεις σιδερένια
και να προσμένεις ευλαβικά
πλάϊ στα βρυσονέρια;
Τα χρόνια πέσαν πάνω σου
φαντάζεις σαν κλωνάρι
και περιμένεις σιωπηλά
το θάνατο να ηχήσεις
ή τη χαρά του νυφικού
της κόρης να σκορπίσεις;
Μη τάχα σε κρυφόδεσαν
με μέλισσες και χώμα
κι όταν μηνάς το θάνατο
οι μέλισσες νυφούλες,
ντύνονται στα κατάλευκα
να σε νεκροστολίσουν; ..Β.Α.

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2021

ούτε ένα λεπτό χωρίς εσένα

Ο χρόνος τύραννος κοντά μου παραστέκει
και τη γλυκιά φωνούλα σου ν΄ ακούσω δεν μπορώ
βουβό ένα παλιό ρολόι σ΄ένα τραπέζι στέκει
και προσπαθεί με χτύπους να φωνάξει σ΄ αγαπώ.

Και περιμένω! περιμένω! με αγωνία, να φανείς,
μήπως κι ακούσω εκείνο το χτύπο το γνωστό,
στη μοναξιά μου όμως δεν παραστέκεται κανείς
μόνο δολοφόνοι χρόνου στο ελάχιστο λεπτό.

Αυτό το λεπτό, που δεν θα μπορώ ίσως να ζήσω,
γιατί χάνω τη ανάσα μου και φεύγω μακριά,
είναι η ώρα ,που τη σκέψη από σένα δεν θ΄ αφήσω
και κάνω κουράγιο καθώς περνάνε τα λεπτά.

Είναι η ώρα που ο θάνατος με την ανάσα μου φλερτάρει
καθώς ούτε λεπτό ν' αντέξω μακριά σου δεν μπορώ,
είναι η ώρα, που θέλω κάποιος αέρας να με πάρει,
να γεμίσει την ανάσα μου με το δικό σου σ΄αγαπώ..

Ούτε λεπτό χωρίς εσένα το μυαλό έχει ζάλη
γιατί αιώνας φαντάζει αυτό το αιώνιο λεπτό
κι ο χρόνος τους δείκτες τους ψυχρούς γυρίζει πάλι
και προσπαθώ στο αιώνιο αυτό λεπτό, να ξαναζώ...Β.Α.