Ένα καϊκι τόσο δα έχω σκαρώσει
που ψάχνει θάλασσες που θα ΄ναι αληθινές
σε λίγο λευκά πανιά θα ΄χω σηκώσει,
για νέους ψαρότοπους και πλούσιες ψαριές.
Θα ΄χω στην πλώρη του σκοινιά και αλυσίδες
και στα ακρόμπαρα ακροδεμένα κάποια φανάρια
τις νύχτες ν΄ακολουθούν πυγολαμπίδες
και να ΄χω παρέα του κόσμου τα φεγγάρια.
Τα ψάρια ολόχρυσα στα δίχτυα μου να μπαίνουν
και η πολύτιμη ψαριά το τραπέζι να γεμίζει
οι βράχοι απέναντι με χάρη να σωπαίνουν
καθώς το καϊκι μου φορτωμένο θα γυρίζει.
Και καπετάνιο θέλω να΄χω μια κοπέλα
με ξέπλεκα μαλλιά θαλασσινά,
να μελετάει τους αφρούς απ΄την προπέλα
κι ας φαντάζουν τα ονειρά μου μακρινά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου