καλοκαιρινό φθινόπωρο

Μια μυρωδιά γλυκιά από  γιασεμί, 

πλημμυρίζει   συνέχεια την  καρδιά μου,

ήρθε πια ένα φθινόπωρο  βαρύ, 

μα καλοκαίρι πάντα βλέπει  η ματιά μου. 

Είναι  που στέλνεις εσύ τις αχτίνες τις ζεστές, 

που συγκεντρώνονται με τις κρύες τις ψιχάλες, 

και πάντα οι ευχές σου 

με ζεσταίνουν σιωπηλές, 

 σαν στοργικός και μητρικές αγκάλες....Β. Α. 

είμαι

Είμαι ένα απόκοσμο μοναχικό πουλί, 

που ψάχνει με απόγνωση κάποιο δροσάτο δείλι

γέρασε το κουφάρι μου, 

το γέλασε η ζωή, 

και χάθηκε της νιότης μου το κόκκινο  το χείλι. 

Λαίμαργα τρώει τα σωθικά ένα πικρό σαράκι, 

τώρα βαδίζω μοναχός μέσα σε γκρίζο χρόνο, 

μόνο  που γίνεται  γλυκιά και όλο πιο δυνατή, 

η ελπίδα και η αγάπη μου, όσο  εγώ παλιώνω... Β. Α. 

Οι μέλλοντες χρόνοι

Πέρασαν κύματα που άφριζαν κοντά μου 

και με υποσχέσεις σαγήνευαν όλη μου τη ζωή, 

με ηλιοκέντητη μορφή 

πλούτιζαν τα όνειρα μου

και πέρασαν τα χρόνια  μου όλα, σαν μια στιγμή. 

Δεν ήξερα πως για αγάπη συνέχεια μου μιλούσαν, 

και μέσα μου βασίλευε

αναίτια  σιωπή, 

ανωφελείς σκέψεις  και φριχτεές γι΄ αγάπη τραγουδούσαν, 

χωρίς να νοιάζονται ποτέ 

πως ήμουνα παιδί. 

Οι μέλλοντες χρόνοι 

ξαφνικά όλοι γύρισαν  πίσω

και από μέλλοντες καιροί γίνανε παρελθόν, 

ήρθε  ξάφνου η ώρα μου  τα δάκρυα να σκουπίσω, 

 ν αφήσω, ιδέες και όνειρα, 

στο έλεος των καιρών.. Β. Α.