Τώρα που ο θάνατος σας, έγινε ντροπή
γι΄ αυτούς που σας σκότωσαν,
και η σκόνη πνίγει τα δικά μας σωθικά ,
πείτε στους αγγέλους που θα σας υποδεχτούν,
ένα παράπονο της μοίρας σας για τη ζωή που δεν χαρήκατε,
για τις φριχτές στιγμές τις τελευταίες της επίγειας ζωής σας.
Κι ας είναι το μαρτύριο αυτό το τελευταίο που ζήσατε,
γιατί το μαρτύριο το καθημερινό, για μας που μείναμε,
θα είναι αιώνιο.
Η χάρη του Μεγαλοδύναμου ας κάνει είκοσι μια ρούγες
με τα ονόματα σας, γιατί εμείς εδώ στη γη
στον τόπο του μαρτυρίου σας,
ορθώσαμε ένα μάρμαρο με τα ονόματα σας,
λίγο πιο κάτω ένα αγίασμα ξεπλένει όλη την ανθρώπινη
αδιαφορία που χάθηκε και εξαγοράστηκε για ένα ταπεινό κέρδος.
Μα όταν έρθει η γιορτή της Άνοιξης κανείς δεν θ΄ αφήσω να κλέψει
το δίκιο σας θα πατώ ευλαβικά το Ημαθιώτικο χώμα
και η ψυχή μου θα γίνει ένα με το δικό σας χώμα.
